Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Οι άνθρωποι είναι δηλητηριασμένοι. Εγώ είμαι αλλιώς.
Είμαι αλλιώς?
Σκέφτηκα να κρατήσω το παρελθόν σε ενα κουτάκι γιατί ίσως, ίσως και να το χρειαζόμουν στο μέλλον.
Για να μου θυμίζει οτι δεν είμαι δηλητηριασμένη.
Αλλες φορές για να μου θυμίζει το γιατί και πως δηλητηριάστηκα.
Οι άνθρωποι είναι δηλητηριασμένοι. Εγώ είμαι αλλιώς και πάντα αλλιώς θα είμαι.
Οι άνθρωποι πάντα θα απορούν μαζί μου κι εγώ πάντα δεν θα μπορώ να τους καλύψω τις απορίες.
Κάνω συχνά πόλεμο με τον εαυτό μου, με τα συναισθήματά του. What's the use τελικά?
Όταν του έχω απαγορέψει να κάνει τον εγωιστή, την καπάτσα γκόμενα με τις στρατηγικές, την ψεύτικη γυναίκα, τον παρτάκια, τον ψεύτη. Όταν καταφέρνω και πάω ψηλά τόσο ψηλά, πετάω! Πετάω για να συναντήσω(να, μαλάκα) τα ιδανικά των ανθρώπων που τελικά..τελικά δε φτάσαν ποτέ εκεί. Η αν φτάσαν, φτάσαν για λίγο. Και μετά ξεχάσαν. Μάλλον. What's the use. Εσύ Ειρήνη έφτασες αλλά κανείς δεν ήταν εκεί. Και μένω πάντα να χαζεύω τον ουρανό και να νιώθω μόνη.
Αν ήμουν αλλιώς? Δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να είμαι. Αν ήμουν αλλιώς λες να.. Δεν είμαι αλλιώς. Και πάντα οι άνθρωποι θα σκέφτονται οτι είμαι αλλόκοτη κι άλλοι θα με φωνάζουν "ουράνιο τόξο" όπως ενα φιλαράκι στη σχολή.
Τα' χω χαμένα.

Υποπτεύομαι οτι θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε μαζί σ' ολο τον κόσμο μέσα σε μια σαπουνόφουσκα. Αλλά θα μου πείς οτι αυτό δεν είναι εφικτό και να'τη. Εσκασε προτου σου δείξω πως μπαίνεις..
Δε μπορείς να μπείς.Και τώρα ουτ' εγώ μπορώ, έγινε απλά σαπουνόνερο..Είδες, είμαι ανασφαλής. Χρειάζομαι να μου υπενθυμίζουν οτι μ' αγαπάνε.
Οχι γιατί τα παιδικά μου χρόνια ήταν άσχημα, γαμάτα ήταν. Αλλά γιατί έτσι. Γιατί είναι όμορφο. Κι εσένα σου αρέσει..
Θέλω να εξαφανιστούν όλοι οι άνθρωποι που κατάλαβαν τα κουμπιά του χειρισμού μου.
Δεν θέλω να με "χειρίζονται". Να είμαι το αυτονόητο "ναι".. Οι φίλοι μου γελάνε γιατί πάντα ήμουν.
Κι εχω εναν κόμπο άσχημο στο λαιμό.
Δεν εχω ανεπτυγμενη την λογικομαθηματικη μου σκεψη, γαμώτο. Αλλά παίρνω άριστα στη συναισθηματική νοημοσύνη μου λέει η Γρηγορία.Τι να το κάνω.. Τραμπάλα. Και δεν είμαι καλά σου λέω έτσι. Απλά δεν είμαι.
Οι άνθρωποι είναι δηλητηριασμένοι.
Δεν μπορώ άλλο να κατασκηνώνω σε σταυροδρόμια.
Να κάτι που δεν θα μάθεις ποτέ.
Οχι γιατί είμαι ψεύτης αλλά γιατί ακριβώς δεν είμαι.
Σου φαίνεται περίεργο? Το καταλαβαίνω.
Το δωμάτιο έχει ξαφνικά μικρύνει.
Μερικές φορές σκέφτομαι πολλά πράγματα μαζί και γρήγορα και δεν μπορώ να σταματήσω κι αυτό με εξουθενώνει
Πιστεύεις στις νεραϊδες? Αν οχι, μόλις σκότωσες μια.